De koningin in t vizier

Ik heb haar gezien! Onze koningin was in Nederhemert. Een heel klein durpke aan de Maas met een heel mooi kasteel. In WOII werd het slot compleet verwoest door onze oosterburen, maar na jaren is het terug gebracht in zijn/haar oude staat. Niemand minder dan onze beste koningin Beatrix woonde de officiële opening bij. Mijn zus en ik hadden besloten om even te gaan kijken. Zomaar. We hadden echt niets anders te doen, echt niet. Voor mensen die Nederhemert niet kennen: dit dorp bestaat voor 99 procent uit zwaar gereformeerde mensen die allemaal langs de kant van de weg stonden te wachten op de koningin. (De rest van de bevolking bestaat uit artistiekelingen en die blijven bij dat soort gelegenheden doorgaans liever in hun atelier). Het verbaasde mijn zus niks dat wij niemand kenden en mij even later ook niet meer. Om ons heen stonden jonge vrouwen met lange rokken aan waar gemiddeld drie zeurende kinderen omheen hingen. Eindelijk, na een half uur, stopte een blauwe Audi voor de oprijlaan van het kasteel. Op het moment dat de koningin uitstapte, barstte spontaan het Wilhelmus los. Dat werd helemaal uitgezongen, alle 36 coupletten, ook toen Bea allang uit het zicht was. Mijn zus en ik zijn toen maar heel snel weggelopen….