Sanitaire ramp

Het is armoe troef: onze douche aan de Essenburgsingel. Al sinds ik daar woon (bijna twee jaar alweer) ben ik iedere ochtend in gevecht met de kranen, doucheslang en –kop. De warmwaterkraan gaat niet meer open door aan de knop te draaien, maar door met een schroevendraaier de schroef te bewerken. Het scharnierding dat er voor moet zorgen dat de douchekop schuin naar beneden staat is lam, zodat het heel wat moeite kost om de kop in een dergelijke stand te krijgen dat het water niet alleen via de tegelwand op je lichaam spettert. In de doucheslang zit standaard een vreemde knoop die de beste schipper er met pijn en moeite misschien nog uit zou krijgen, maar ik dus niet!
Peggy en ik waren het zat en togen daarom dit weekend naar de Gamma. Met digitale camera waarmee wij de gewraakte doucheonderdelen hadden gefotografeerd om zo de experts van de bouwmarkt duidelijk te maken wat vervangen moest worden. Een nieuwe slang was snel gevonden en ook een ander scharniergeval lag binnen een kwartier in het blauwe mandje.
Maar een nieuwe doucheknop was lastiger. De verkoper trok een wenkbrauw op toen wij hem de situatie lieten zien op het minuscule scherm van de camera. Je kon van zijn gezicht aflezen dat hij niet begreep dat er anno 2006 nog steeds mensen zijn die in zulke sanitaire armoede zitten. De Gamma bleek geen losse doucheknoppen te verkopen waardoor wij met twee onderdelen naar huis gingen. Het tasje staat nu naast de badkamer: zonder waterpomptang valt er namelijk niet veel te vervangen.