Kerst

Je zult maar op een eiland zitten, op een bergweggetje in een huurauto zonder benzine.

Dag twee van onze ontdekkingstocht op een tropisch eiland. Bij de gehuurde Yaris staan nog 2 blokjes op het dashboard. Dat lijkt best veel op een full tank van 8 blokjes. We tanken onderweg wel ergens. Dat ergens blijkt moeilijk te vinden te zijn eenmaal het vreselijk über toeristische Playa Del Ingles uitgekacheld te zijn. Dat viel al niet mee, want de bewegwijzering is consequent NA elke afslag geplaatst, wat weer zorgde voor enkele bijna aanrijdingen met achterlijke taxichauffeurs. Maar dat terzijde.
Eindelijk onder de locals is het zoeken naar een benzinestation. Blokje 2 valt weg, en blokje 1 blijft dringend knipperend over. Geen idee hoeveel slingerweggetjes over bergen een pulserend blokje aan kan, maar ik begin hem nu toch wel te knijpen. Onder toeristen blijken Canaries prima Engels en Nederlands te verstaan, maar een paar kilometer het binnenland in roepen ze al ‘no, no’ als je op het punt staat ze iets te vragen. Ik ga het vriendelijk lachend in mijn beste spaans/engels dan maar proberen. ‘Ola. gasstation, pompstation, benzine aqui?’
Na drie keer zonder resultaat, komt er een ouder echtpaar aanlopen. Overduidelijk toeristen met hun witte hoedjes op. Zij weten er wel eentje in de buurt. En ja hoor, na een paar kilometer komen wij bij een kruispunt aan waar het benzinestation moet zijn. Ik zet de auto neer en ga een café binnen om te vragen waar wij precies kunnen tanken. Naast het flikkerende blokje klinkt inmiddels ook een dringend piepgeluid waardoor ik geen meter meer durf te rijden dan nodig is. Met handen en voeten gebarend, trekt de eigenaar zijn wenkbrauwen op en zegt: Ah, gazolina! Het blijkt om de hoek te zijn.

Je zult maar op een eiland zitten, op een bergweggetje in een huurauto zonder benzine. Dat is pas stom!