De sauna

Daar stond ik dan met mijn plastic tasje badspullen voor een gekraakt pand in een buitenwijk ergens in Eindhoven. Een avondje sauna was mij beloofd. Dat kon ik echt heel erg vergeten.

Een schuifdeur ging piepend een eindje open en een lange trap leidde ons direct naar boven waar het met iedere tree nog kouder leek te worden. Ik kneep nog maar wat harder in de handgreep van de plastic tas. Van kou en ongenoegen.
Een artistiek, Frans meisje met bruine krulletjes en ongelofelijk vriendelijke pretoogjes kuste mij drie keer alsof ik haar beste vriendin was die zij al jaren dood had gewaand.
In een donker kamertje dat blauw stond van de sigarettenrook zaten haar kunstenaars-kraakvriendjes en –vriendinnetjes gezellig bij elkaar op wollen dekens. In het midden stond een grote kartonnen doos vol lychees en half bruine bananen. Een van haar grappige vrienden, een Spanjaard, sommeerde iedereen de schillen van de lychees in een zakje te doen voor zijn volgende kunstproject. Een stoel, zo riep iemand. Hij bleek er niet eens naast te zitten.
De verdere avond was er lief gekeuvel heen en weer en werden kleine porseleinen kopjes gevuld met kruidenthee. Vol verwondering zat ik in dit vreemde gezelschap. De sauna bleek een kast te zijn met daarin een houtkachel en een emmer water. Vriendelijk paste ik toen de lieve Française vroeg of ik ook in de sauna wilde. Ik had al meer dan genoeg vreemde dingen gezien vanavond.