Zaterdagavond ben ik naar een optreden van Ane Brun geweest. Een Zweedse singer/songwritster waar ik een paar liedjes erg mooi van vind! In haar voorprogramma stond een Canadese zangeres: Wendy McNeill. Daarover was ik nog enthousiaster! Geweldig hoe zij het publiek in haar uppie met een microfoon, gitaar en accordeon kan vermaken. Op haar gelijknamige site zijn wat liedjes te beluisteren. Nu maar hopen dat Plato haar cd's verkoopt...

Dit huis heeft een probleem met deuren. Of ze klemmen, zijn helemaal niet meer open te krijgen of niet dicht te slaan. Afgelopen donderdag is er iets misgegaan met de voordeur. Huisgenoot Koos was jarig en had wat vrienden uitgenodigd. Wij zaten voor het huis lekker in de zon toen de voordeur dichtsloeg. Even was het niet erg, totdat ik moest plassen. Geen andere huisgenoot te bereiken en de buren waren ook al niet thuis. Huisgenoot Dennis had een paar weken geleden ook zoiets meegemaakt en heeft toen een klein ruitje uit de deur getikt. Daar heeft hij vervolgens een plank voor geschroefd. Wij geprobeerd dat eruit te duwen: leek onmogelijk. Vriend X van Koos wilde het wel eens proberen met een krik. Na drie keer rammen was het raak: de grote ruit boven het plankje aan diggelen. Noodoplossing: nog een plank. Het resultaat hiervan is vanuit de gang te zien op foto.

Even een foto uit Jeruzalem. Ik houd hier een Sjofar vast, een of andere hoorn die veel betekent voor de Joden. (het ding was gekocht door Kees een van onze reisgenoten waarmee hij zo door de douane is gelopen, terwijl ik mijn hele koffer leeg moest pakken:-).

Toch nog een mooi plaatje van onze koningin kunnen maken

De koningin in t vizier

Ik heb haar gezien! Onze koningin was in Nederhemert. Een heel klein durpke aan de Maas met een heel mooi kasteel. In WOII werd het slot compleet verwoest door onze oosterburen, maar na jaren is het terug gebracht in zijn/haar oude staat. Niemand minder dan onze beste koningin Beatrix woonde de officiële opening bij. Mijn zus en ik hadden besloten om even te gaan kijken. Zomaar. We hadden echt niets anders te doen, echt niet. Voor mensen die Nederhemert niet kennen: dit dorp bestaat voor 99 procent uit zwaar gereformeerde mensen die allemaal langs de kant van de weg stonden te wachten op de koningin. (De rest van de bevolking bestaat uit artistiekelingen en die blijven bij dat soort gelegenheden doorgaans liever in hun atelier). Het verbaasde mijn zus niks dat wij niemand kenden en mij even later ook niet meer. Om ons heen stonden jonge vrouwen met lange rokken aan waar gemiddeld drie zeurende kinderen omheen hingen. Eindelijk, na een half uur, stopte een blauwe Audi voor de oprijlaan van het kasteel. Op het moment dat de koningin uitstapte, barstte spontaan het Wilhelmus los. Dat werd helemaal uitgezongen, alle 36 coupletten, ook toen Bea allang uit het zicht was. Mijn zus en ik zijn toen maar heel snel weggelopen….

Terug uit Israel

Zo, dat is wennen! Gisterenmiddag zakte ons vliegtuig door dikke, grijze regenwolken richting de landingsbaan van Schiphol. Met een temperatuur van 10 graden en door een oneindige stortbui reden wij in tweeënhalf uur naar huis. Het einde en de reis naar Israël. Het was in een woord overweldigend. Zondag waren wij met zijn vijven naar Jeruzalem gegaan waar het rondom de Klaagmuur krioelde van politie, ambulancewagens en cameraploegen. Wisten wij veel wat er aan de hand was…achteraf bleek dat orthodoxe joden wilden demonstreren omdat zij binnenkort weg moeten uit hun nederzettingen in de Gazastrook. Terug in het hotel bleek de rest van onze groep ‘s morgens al het advies te hebben gekregen om vooral niet naar Jeruzalem te gaan! Gelukkig hebben wij niets gemerkt van ongeregeldheden die overigens op veel nieuwszenders wel te zien waren, maar als er wat gebeurt, schijnt dat door de media enorm te worden opgeblazen (beetje ongelukkige woordspeling.) Verder heeft de Masada veel indruk gemaakt. Dat is een berg waarop Herodes een vesting heeft gebouwd compleet met badhuizen en hangende tuinen. Wij bekeken de restanten waaronder mozaïeken en het schitterende uitzicht bij een temperatuur van bijna 40 graden. Daarna gezwommen in de Dode Zee. Ook een belevenis op zich om drijvend in slaap te vallen op het water (net alsof je op een luchtbed ligt te dobberen).
Natuurlijk is er nog veel meer gebeurd maar dan kan ik nog wel een paar uur doortypen en daar heb ik nu even geen zin in.