David Lloyd belooft van alles: een fitter gevoel, meer zelfvertrouwen, sterkere spieren en een strakke buik. En hij past ook nog eens op de kinderen terwijl je daar allemaal aan werkt, schitterend.
Vanmorgen ben ik naar het sportcentrum geweest van meneer Lloyd. Een mooi gebouw waar ik altijd verlekkerd naar binnen kijk als ik toevallig in de buurt ben. Zwembadje, buitenterras, luxe zithoek waar men lekker kan relaxen. Nu mocht ik daar gratis een dag sporten! Zomaar, nadat ik argwanend het sportmeisje had aangekeken toen zij mij twee tickets aanbood bij supermarkt Bas.
Een kwieke trainer verwelkomde L. en mij met koffie en een standaardgrapje om het ijs te breken. Na een korte rondleiding langs de spinningwheels en trilplaten wilde ik Pilates meemaken. Erg goed voor rug en buik schreeuwt ieder artikel hierover. Op het geluid van vogels boven een kabbelend beekje en flauw pianospel trokken wij onze navels fanatiek in de rug, want daar gaat het om bij Pilates.
Ik was blij de helft mee te kunnen doen we zonder in te storten. Toen dat eenmaal wel gebeurde en L. en ik daar hard om moesten lachen bleef de rest doodstil. Zonder een spier te verrekken leken de wassen poppen zich alleen af te vragen waarom die twee idioten hun les kwamen verstoren, zo stelde ik mij achteraf voor. Misschien heb ik het fout hoor, maar het airgehalte van de gemiddelde David Lloyd-klant is mij toch net iets te hoog om iedere maand een slordige 70 euro neer te tellen voor Pilatesles, sauna en kinderopvang (ja, voor die prijs heb je ook alles). En dan heb ik het niet eens over de 100 euro inschrijfgeld om ‘bepaalde types buiten David Lloyd te houden’. Pfffh.
